Kindrekening (bij co-ouderschap): wat te doen als de afspraken niet worden nagekomen?

Wat is een kindrekening?

Een kindrekening is een gezamenlijke rekening waarop ouders maandelijks geld storten om de kosten van verzorging en opvoeding van hun kind mee te voldoen. Het geld op de kindrekening wordt veelal gebruikt voor uitgaven die de verblijfskosten overstijgen, zoals kleding, sportactiviteiten etc. Het grote voordeel is dat beide ouders inzicht hebben in de uitgaven. Tegelijkertijd kan het ook voor discussie zorgen in het geval ouders er bv. een verschillend uitgavenpatroon op nahouden. Succesvol gebruik van de kindrekening vraagt om duidelijke afspraken over de inleg en het gebruik van de rekening.

Welk bedrag moet worden ingelegd?

De hoogte van de maandelijkse inleg op de kindrekening wordt doorgaans gebaseerd op de uitgangspunten die gelden voor het berekenen van kinderalimentatie. Eerst worden de kosten van het kind berekend, die afhankelijk zijn van het inkomen van de ouders, de gezinssamenstelling en de leeftijd van de kinderen. Vervolgens wordt op basis van het inkomen en (forfaitaire) lasten van de ouders gekeken hoeveel ieder van kan bijdragen in de berekende kosten. Dit bedrag, vaak aangevuld met kinderbijslag, wordt vervolgens op de kindrekening gestort.

In het geval een ouder zelf onvoldoende inkomsten heeft om de verblijfskosten van een kind te betalen, kan het voorkomen dat de meestverdienende ouder zowel bijdraagt aan de kindrekening als een aanvullende kinderalimentatie betaalt aan de andere ouder.

Wat als de afspraken niet worden nagekomen?

In tegenstelling tot kinderalimentatie kan een bijdrage aan een kindrekening niet eenvoudig worden geïnd. Bij achterstallige kinderalimentatie kan een ouder kosteloos het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO) inschakelen om de alimentatie te incasseren. Dit is niet mogelijk voor een bijdrage op de kindrekening. In het geval een ouder zijn of haar verplichtingen niet nakomt, kunnen de afspraken – mits duidelijk vastgelegd in de beschikking – worden afgedwongen door het inschakelen van een deurwaarder.

Wat als een ouder de kindrekening niet langer wil?

Dit vraagstuk kwam aan bod in een recente zaak bij de rechtbank Midden-Nederland. In deze zaak hadden de ouders afgesproken dat de vader (maandelijks) een bijdrage op de kindrekening stortte, waarvan specifieke kosten voor de kinderen werden betaald. De moeder wilde echter stoppen met de kindrekening omdat deze tot conflicten en stress leidde. Ze gaf aan dat de vader eigenhandig invulling gaf aan de afspraken, zoals het sparen van bedragen en bemoeienis met haar uitgaven voor de kinderen. Hierdoor kon zij niet alle kosten voor de kinderen dekken. De moeder verzocht om voortaan de alimentatie rechtstreeks te ontvangen om de verblijfsoverstijgende kosten van de kinderen daarmee te betalen. De vader daarentegen wilde de kindrekening behouden in het kader van gelijkwaardig ouderschap.

De rechtbank oordeelde dat het niet mogelijk is om de bijdrage aan een kindrekening af te dwingen als één van de ouders hier niet langer aan wil meewerken. In een dergelijk geval dient te worden teruggevallen op de wettelijke systematiek waarbij (in dit geval) de vader kinderalimentatie aan de moeder betaalt.

Conclusie

Een kindrekening biedt ouders de mogelijkheid om gezamenlijke kosten van de kinderen transparant te beheren, maar het gebruik ervan vereist wederzijdse instemming en duidelijke afspraken en communicatie. Als een ouder ervoor kiest om hiervan af te stappen, is het niet mogelijk om het gebruik bij de rechter af te dwingen. In zulke gevallen zal worden terugvallen op het wettelijke systeem van kinderalimentatie.